دانشپژوه کارشناسی فقه و معارف اسلامی، مدرسه علمیه عترتیه
چکیده
انسان از بدو تولد تا پایان زندگی هر روزه در معرض حجم بسیاری از اطلاعات و علوم مختلف قرار میگیرد و با تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل شده، درک بهتری نسبت به جهان بیرون از خود پیدا میکند. بدین سان معرفت و شناختش نسبت به آنچه میبیند، میشنود و حس میکند نیز بیشتر میشود. این علوم برای انسان از طریق احساس(حس) و عقل حاصل میشود. احساس(ظاهری- باطنی) در کنار عقل هر دو با هم در کسب علوم برای انسان نقش دارند، البته میزان تأثیرگذاری و حدود هر دو مختلف و مشخص است، به طوری که احساس مربوط به محسوسات، اما عقل مربوط به غیر محسوسات است. در بحث منشأ و چگونگی پیدایش علوم برای انسان نظرات متفاوت است. عدهای منشأ پیدایش علوم را عقل و عدهای حس میدانند، اما علامه طباطبایی به خلاف دو گروه عقلیون و حسیون، عقل و احساس را با هم و در کنار هم، منشأ پیدایش علوم برای انسان میداند، زیرا همان طور که بیان شد علوم حاصلشده برای انسان صرفاً عقلی نیست که بگوییم احساس انسان در به دست آوردن آن کاربرد ندارد و یا صرفاً حسّی نیست که بگوییم عقل در نیل به آن کاربردی ندارد. هدف از این تحقیق آشنا شدن با نظرات متفاوت و درک نسبت به منشأ پیدایش علوم، چگونگی حاصل شدن علوم برای انسان و همچنین آشنا شدن با مبانی نظرات مختلف، با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی است.